świadectwo (język polski)
świadectwo maturalne (1.1)
- wymowa:
- IPA: [ɕfʲjaˈdɛʦ̑tfɔ], AS: [śfʹi ̯adectfo], zjawiska fonetyczne: zmięk.• utr. dźw.• i → j
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj nijaki
- (1.1) dokument urzędowo poświadczający umiejętności, wiedzę, określone zdarzenie
- (1.2) opowieść świadka określonych wydarzeń
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik świadectwo świadectwa dopełniacz świadectwa świadectw celownik świadectwu świadectwom biernik świadectwo świadectwa narzędnik świadectwem świadectwami miejscownik świadectwie świadectwach wołacz świadectwo świadectwa - przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) świadectwo dojrzałości • świadectwo pracy • świadectwo szkolne • świadectwo ślubu • świadectwo urodzenia • świadectwo zgonu
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- czas. świadczyć ndk., świadkować ndk.
- rzecz. świadek m
- związki frazeologiczne:
- wystawić świadectwo • dawać świadectwo
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) certificate, szkolne: school report, ślubu: marriage certificate, urodzenia: birth certificate; (1.2) testimony
- arabski: (1.1) شهادة ż
- duński: (1.1) bevis n, certifikat n
- esperanto: (1.1) atesto, atestilo, diplomo, szkolne: lerneja atesto, urodzenia: naskiĝatesto; (1.2) atesto, atestaĵo
- fiński: (1.1) asiakirja
- hiszpański: (1.1) certificado m, partida ż, diploma m; (1.2) testimonio m, declaración ż
- kaszubski: (1.1) swiôdectwò n
- niemiecki: (1.1) Zeugnis n
- nowogrecki: (1.1) πιστοποιητικό n; (1.2) μαρτυρία ż
- rosyjski: (1.1) свидетельство n, сертификат m
- ukraiński: (1.1) сертифікат m, свідоцтво n; (1.2) свідчення n
- wilamowski: (1.1) cȧjgńis n, cajgnys n
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.