bevis (język norweski (bokmål))
- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj nijaki
- (1.1) log. dowód
- (1.2) praw. dowód
- (1.3) dowód (oznaka, potwierdzenie)
- odmiana:
- (1) et bevis, beviset, beviser, bevisene lub et bevis, beviset, bevis, bevisa
- przykłady:
- (1.1) En amerikansk fysiker har lagt fram et matematisk bevis for at verden ikke ble skapt på sju dager. → Pewien amerykański fizyk przedstawił dowód matematyczny na to, że świat nie został stworzony w ciągu siedmiu dni.
- (1.2) Saken er henlagt på grunn av bevisets stilling. → Sprawę oddalono z braku dowodów.
- (1.3) Utdanning er et bevis på at du kan lære[1]. → Wykształcenie jest dowodem na to, że człowiek potrafi się uczyć.
- składnia:
- kolokacje:
- (1.2) å føre bevis for sin uskyld → przedstawić dowody swojej niewinności, udowodnić swoją niewinność
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- czas. bevise
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
bevis (język szwedzki)
- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj nijaki
- (1.1) dowód, świadectwo[1]
- odmiana:
- (1.1) ett bevis, beviset, bevis, bevisen
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) vigselbevis
- synonimy:
- (1.1) prov
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- czas. bevisa
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.