fizyk (język polski)
- wymowa:
- IPA: [ˈfʲizɨk], AS: [fʹizyk], zjawiska fonetyczne: zmięk.
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
- (1.1) naukowiec zajmujący się fizyką
- (1.2) pot. nauczyciel fizyki
- (1.3) daw. lekarz urzędowy
- odmiana:
- (1.1-3)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik fizyk fizycy dopełniacz fizyka fizyków celownik fizykowi fizykom biernik fizyka fizyków narzędnik fizykiem fizykami miejscownik fizyku fizykach wołacz fizyku fizycy - przykłady:
- (1.1) Obecnie fizycy odrzucają hipotezę istnienia eteru.
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. fizyka ż
- forma żeńska fizyczka ż
- przym. fizyczny, fizykalny
- przysł. fizycznie
- tem. słow. fizyko-
- związki frazeologiczne:
- ryzyk-fizyk
- etymologia:
- uwagi:
- zobacz też: Indeks:Polski - Zawody
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) physicist; (1.2) physics teacher
- arabski: (1.1) فيزيائي
- baskijski: (1.1) fisikari; (1.2) fisika-irakasle
- białoruski: (1.1) фізік m; (1.2) фізік m
- bułgarski: (1.1) физик m
- czeski: (1.1) fyzik m
- duński: (1.1) fysiker w; (1.2) fysiklærer w
- hiszpański: (1.1) físico m
- niemiecki: (1.1) Physiker m
- norweski (bokmål): (1.1) fysiker m; (1.2) fysikklærer m
- norweski (nynorsk): (1.1) fysikar m; (1.2) fysikklærar m
- nowogrecki: (1.1) φυσικός; (1.2) φυσικός
- polski język migowy: (w zapisie SignWriting)(1.1-2)
- rosyjski: (1.1) физик m
- rumuński: (1.1) fizician m
- słowacki: (1.3) fyzikus m
- szwedzki: (1.1) fysiker w
- węgierski: (1.1) fizikus
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.