naprzeciwko (język polski)

wymowa:

​

znaczenia:

przyimek

(1.1) po przeciwnej stronie

(1.2) na wprost, w kierunku opisywanego obiektu

przysłówek miejsca

(2.1) po przeciwnej stronie

(2.2) na wprost, w kierunku opisywanego obiektu

odmiana:

(1.1-2, 2.1-2) nieodm.

przykłady:

(1.1) On mieszka naprzeciwko pubu.

(1.1) Najpierw czytałem książkę, a potem rozmawiałem z mężczyzną, który siedział naprzeciwko mnie.

(2.1) Nie mogłem spać przez całą noc z powodu imprezy naprzeciwko.

(2.1) W kamienicy naprzeciwko zamieszkał Rosjanin z rodziną.

składnia:

(1.1) naprzeciwko + D.

(1.2) naprzeciwko + D.

kolokacje:

synonimy:

(1.1, 2.1) naprzeciw, vis-à-vis

(1.2, 2.2) naprzeciw

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

przysł. naprzeciw

przyim. naprzeciw

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) across, opposite
• białoruski: (1.1) насупраць, насупроць, напроці, напроціў
• chiński standardowy: (1.1) 对面 (duìmiàn); (1.2) 对面 (duìmiàn)
• rosyjski: (1.1) напротив

źródła: