impreza (język polski)

impreza (1.1) młodzieżowa

wymowa:

IPA: [ĩmˈprɛza], AS: [ĩmpreza], zjawiska fonetyczne: nazal., ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) pot. zabawa, przyjęcie

(1.2) wydarzenie kulturalne lub sportowe

(1.3) daw. przedsięwzięcie^[1]

(1.4) st.pol. zamysł, chęć^[2]

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	impreza	imprezy
dopełniacz	imprezy	imprez
celownik	imprezie	imprezom
biernik	imprezę	imprezy
narzędnik	imprezą	imprezami
miejscownik	imprezie	imprezach
wołacz	imprezo	imprezy

przykłady:

(1.1) Tuż przed imprezą Paulinka przeżyła ogromny kryzys odzieżowy – dosłownie nie miała co na siebie włożyć!

(1.2) Plener jest spotkaniem organizowanym przez origamistów dla origamistów, imprezą non-profit^[3].

(1.3) (…) rzucił w kąt Cycerona, przypasał szabelkę, wsadził na głowę konfederatkę z dwubarwnem piórkiem i ruszył z legionem pod Pogrzybowo, a potem za swoją imprezę pokutował wraz z innymi w Kostrzynie^[4].

składnia:

kolokacje:

(1.1) bawić się / być na imprezie • iść na imprezę • ryzykowna impreza

synonimy:

(1.1) zabawa, przyjęcie; przest. prywatka; reg. pozn. labija

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. impra ż, imprezowanie n, imprezowicz mos, imprezowiczka ż

zdrobn. imprezka ż

czas. imprezować ndk.

przym. imprezowy

związki frazeologiczne:

pot. (być) po imprezie

etymologia:

wł. impresa^[5] < łac.^[2]

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) party; (1.2) event
• baskijski: (1.1) festa, jai
• czeski: (1.1) party, hov. akce, mejdlo, mejdan, wulg. spářka
• duński: (1.1) fest w, party n; (1.2) event n/w, arrangement n
• esperanto: (1.1) festo; (1.2) aranĝo
• francuski: (1.1) fête ż
• hiszpański: (1.1) fiesta ż
• krymskotatarski: (1.1) cıyın
• litewski: (1.1) šou; (1.2) vakarėlis m; (1.3) pramoga ż
• niemiecki: (1.1) Party ż
• polski język migowy:
  (w zapisie SignWriting)

  (1.1)
• rosyjski: (1.1) вечеринка ż
• szwedzki: (1.1) fest w
• ukraiński: (1.1) вечірка ż

źródła: