vinum (język łaciński)
vinum (1.1)
vinum (1.2)
- wymowa:
- wymowa tradycyjna
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj nijaki
- (1.1) wino (napój)
- (1.2) przen. winogrona, winorośl
- odmiana:
- (1.1-2) vīnum, vīnī (deklinacja II)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik vīnum vīna dopełniacz vīnī vīnōrum celownik vīnō vīnīs biernik vīnum vīna ablatyw vīnō vīnīs wołacz vīnum vīna - przykłady:
- (1.1) Vinum mihi in cerebrum abiit[1]. → Wino uderzyło mi do głowy.
- (1.1) Visne vinum rubrum an album? → Chcesz wino czerwone czy białe?
- (1.2) Qui locus vino optimus dicetur esse et ostentus soli, (…) helvolum minusculum conserito[2]. → W miejscu, które uchodzi za najlepsze dla winorośli, i wystawionym na słońce, sadź odmianę żółtawą małą.
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- (1.1-2) vinus m
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. vinarius m, vinitor, vinetum, vinalia, vinolentia, vinea
- przym. vinarius, vinosus, vinolentus, vinaceus
- związki frazeologiczne:
- in vino veritas
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.