sadzić (język polski)

mężczyźni sadzą (1.1) drzewo
wymowa:
IPA: [ˈsaʥ̑iʨ̑], AS: [saʒ́ić], zjawiska fonetyczne: zmięk.
znaczenia:

czasownik przechodni niedokonany

(1.1) ogrod. roln. umieszczać w ziemi bulwę lub sadzonkę tak, żeby przyjęła się i rosła[1]
(1.2) poruszać się dużymi krokami[1]
(1.3) robić dużo błędów[1]
(1.4) często używać jakichś powiedzonek, przekleństw itp.[1]
(1.5) st.pol. opierać się
(1.6) st.pol. pokładać
odmiana:
(1.1-4) koniugacja VIa
przykłady:
(1.1) Robotnicy sadzą przed moim blokiem drzewka morwowe.
składnia:
(1.1) sadzić + B.
kolokacje:
(1.1) sadzić drzewko / roślinę
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. sadownik mos/mrz, sadzoneczka ż, sadzonka ż, sadzarka ż, sadzeniak m, sadzenie n, sad m, sadzawka ż, Sadzawka ż
czas. przesadzać, posadzić dk., sadzać ndk., usadzić dk., wysadzić dk., wsadzić dk., zasadzić dk.
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. 1 2 3 4 publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „sadzić” w: Słownik języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.