żółtawy (język polski)

żółtawy (1.1) ptaszek
wymowa:
IPA: [ʒuwˈtavɨ], AS: [žuu̯tavy]
znaczenia:

przymiotnik

(1.1) lekko zabarwiony na żółto, podobny do koloru żółtego; niezupełnie żółty, prawie żółty[1]
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) Przejrzałe owocniki, lekkie i żółtawe, pozostają cały rok na pniu, wskazując miejsce występowania[2].
(1.1) Gąsienica jest żółtawa, z czarnobrązową głową, żółtawym rysunkiem[3].
składnia:
kolokacje:
(1.1) bączek żółtawy • bilbil żółtawy • drobnołuszczak żółtawy • krasnoliczek żółtawy • maślak żółtawy • muchomor żółtawy • pacyficzek żółtawy • pomrów żółtawy • ślimak żółtawy • trzciniak żółtawy • waran żółtawy • zawijak żółtawy • zmarwlocik żółtawy
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
(1.1) żółty
hiponimy:
(1.1) jasnożółtawy, ciemnożółtawy
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. żółty n, żółć ż, żółtak mrz, żółtko n, żółtek mos
czas. żółknąć ndk., pożółknąć dk., zżółknąć dk.
przym. żółty, żółciuchny
przysł. żółtawo, żółto
tem. słow. żółto-
związki frazeologiczne:
etymologia:
pol. żółty + -awy
uwagi:
(1.1) zobacz też: Indeks kolorów w języku polskim
tłumaczenia:
źródła:
  1. publikacja w zamkniętym dostępie – wymagana płatna rejestracja Hasło „żółtawy” w: Uniwersalny słownik języka polskiego, red. Stanisław Dubisz i Elżbieta Sobol, Wydawnictwo Naukowe PWN.
  2. Wiktor Pawłowski, Polityka, 2005, Narodowy Korpus Języka Polskiego.
  3. Barbara Marciniak, Studia nad bionomią, fenologią i rozmieszczeniem geograficznym koszówek (Lepidoptera, Psychidae) na obszarze Polski, 2000, Narodowy Korpus Języka Polskiego.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.