gąsienica (język polski)
- wymowa:
- IPA: [ˌɡɔ̃w̃ɕɛ̇̃ˈɲiʦ̑a], AS: [gõũ̯śė̃ńica], zjawiska fonetyczne: zmięk.• podw. art.• nazal.• asynch. ą • akc. pob.
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) ent. larwa motyla; także każdy owad o wielu odnóżach i bez skrzydeł; zob. też gąsienica (larwa) w Wikipedii
- (1.2) mot. techn. metalowa taśma umieszczana na spodzie niektórych pojazdów zastępująca koła i umożliwiająca im poruszanie się w trudnym terenie
- odmiana:
- (1.1-2)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik gąsienica gąsienice dopełniacz gąsienicy gąsienic celownik gąsienicy gąsienicom biernik gąsienicę gąsienice narzędnik gąsienicą gąsienicami miejscownik gąsienicy gąsienicach wołacz gąsienico gąsienice - przykłady:
- (1.1) Po liściu chodziła jakaś obrzydliwa gąsienica.
- (1.2) Wybuch miny uszkodził gąsienicę czołgu.
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) gąsienica motyla / ćmy
- (1.2) gąsienica czołgu / spychacza / koparki / transportera
- synonimy:
- (1.1) gw. (Górny Śląsk) gónsióna
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. gąsienicznik mzw, gąsieniczniki lm nmos, gąsienicznikowate lm nmos
- zdrobn. gąsieniczka ż
- przym. gąsienicowy
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- (1.1) prasł. *ǫsěnica, od prasł. *ǫsěnъ → mający włosy, włochaty, to zaś od prasł. *(v)ǫsъ → włosy, zarost (por. pol. wąs)[1]
- (1.2) kalka z ang. caterpillar
- uwagi:
- (1.1-2) błędem jest pisanie wyrazu przez dwa n, tzn. jako gąsiennica
- (1.1) zobacz też: Indeks:Polski - Owady
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) caterpillar; (1.2) caterpillar track
- baskijski: (1.1) beldar
- białoruski: (1.1) вусень m; (1.2) гусеніца ż
- chorwacki: (1.1) gusjenica ż; (1.2) gusjenica ż
- duński: (1.1) larve w; (1.2) larvefødder lm
- esperanto: (1.1) raŭpo
- francuski: (1.1) chenille ż; (1.2) chenille ż
- kataloński: (1.1) eruga ż
- kazachski: (1.1) жұлдызқұрт; (1.2) шынжыр табан
- niderlandzki: (1.1) rups ż
- niemiecki: (1.1) Raupe ż; (1.2) Raupe ż
- nowogrecki: (1.1) σαρανταποδαρούσα ż; (1.2) ερπύστρια ż
- portugalski: (1.1) lagarta ż
- rosyjski: (1.1) гусеница ż; (1.2) гусеница ż
- słowacki: (1.1) húsenica
- szwedzki: (1.1) fjärilslarv w
- ukraiński: (1.1) гусениця ż; (1.2) гусениця ż
- węgierski: (1.1) hernyó; (1.2) hernyótalp, lánctalp
- wilamowski: (1.1) raojp, roüp ż; (1.2) raojp, roüp ż
- włoski: (1.1) bruco m; (1.2) cingolo m
- źródła:
- ↑ Wiesław Boryś, Słownik etymologiczny języka polskiego, Wydawnictwo Literackie, Kraków 2005, ISBN 83-08-03648-1.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.