czołg (język polski)
- wymowa:
- IPA: [ʧ̑ɔwk], AS: [čou̯k], zjawiska fonetyczne: wygł.
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
- (1.1) wojsk. pojazd bojowy poruszający się na gąsienicach, wyposażony w armatę i pancerz; zob. też czołg w Wikipedii
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik czołg czołgi dopełniacz czołgu czołgów celownik czołgowi czołgom biernik czołg czołgi narzędnik czołgiem czołgami miejscownik czołgu czołgach wołacz czołgu czołgi - przykłady:
- (1.1) Współczesne działo, szczególnie działo bezodrzutowe, musi trafić w czołg od pierwszego strzału.[1]
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) czołg jeździ / strzela • wieżyczka / działo czołgu • lekki / średni / ciężki czołg • czołg liniowy / podstawowy / specjalny / powietrznodesantowy • niszczyciel czołgów
- synonimy:
- (1.1) przest. tank
- antonimy:
- hiperonimy:
- (1.1) pojazd, broń
- hiponimy:
- (1.1) tankietka
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. czołgista m, czołgistka ż, czołgowisko n, czołganie n, przeczołganie n, wyczołganie n
- czas. czołgać ndk., przeczołgać dk., wyczołgać dk.
- przym. czołgowy
- związki frazeologiczne:
- jedzie mi tu czołg
- etymologia:
- (1.1) pol. czołgać się; od sposobu poruszania się, ponieważ pierwsze czołgi jeździły bardzo wolno i nisko nad ziemią
- uwagi:
- (1.1) por. pancerny
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) tank
- arabski: (1.1) دبابة ż
- baskijski: (1.1) tanke
- białoruski: (1.1) танк m
- bułgarski: (1.1) танк m
- chorwacki: (1.1) tenk m
- czeski: (1.1) tank m
- dolnołużycki: (1.1) tank m
- duński: (1.1) kampvogn w, tank w
- esperanto: (1.1) tanko
- fiński: (1.1) panssarivaunu
- francuski: (1.1) char m
- hebrajski: (1.1) טנק m (tank)
- hiszpański: (1.1) tanque m, carro de combate m
- interlingua: (1.1) tank
- islandzki: (1.1) skriðdreki m
- japoński: (1.1) 戦車 (せんしゃ, sensha)
- jidysz: (1.1) טאַנק m (tank)
- koreański: (1.1) 전차, 탱크
- nawaho: (1.1) chidí naaʼnaʼí beeʼeldǫǫh bikááʼ dah naaznilígíí
- niemiecki: (1.1) Tank m, Panzer m, Panzerkampfwagen m
- nowogrecki: (1.1) τανκ n, άρμα μάχης n
- rosyjski: (1.1) танк m
- słowacki: (1.1) tank m
- szwedzki: (1.1) stridsvagn w, tank w
- ukraiński: (1.1) танк m
- włoski: (1.1) carro armato m, tank m
- źródła:
- ↑ Przegląd Wojsk Lądowych, nr 4 (34), Warszawa, 1962 w: Korpus języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.