obrzydliwy (język polski)

wymowa:
IPA: [ˌɔbʒɨˈdlʲivɨ], AS: [obžydlʹivy], zjawiska fonetyczne: zmięk.akc. pob.
znaczenia:

przymiotnik

(1.1) książk. budzący odrazę
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) Nie będę jeść tej obrzydliwej owsianki.
(1.1) Twoje wczorajsze zachowanie było obrzydliwe.
składnia:
kolokacje:
(1.1) obrzydliwy smak / zapach • obrzydliwy postępek • obrzydliwe zachowanie
synonimy:
(1.1) wstrętny, odrażający, podły, obmierzły
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
przysł. obrzydliwie, brzydko
rzecz. obrzydlistwo n, obrzydzenie n, obrzydliwiec m, obrzydliwość
przym. brzydki
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
Błędem jest użycie tego wyrazu w znaczeniu „ktoś brzydzący się czegoś bardziej niż przeciętny człowiek”[1].
tłumaczenia:
źródła:
  1. Andrzej Markowski, Jak dobrze mówić i pisać po polsku, Warszawa 2000.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.