subject (język angielski)

wymowa:

​ ​ ​

znaczenia:

rzeczownik policzalny

(1.1) podmiot (także gram.)

(1.2) przedmiot w szkole

(1.3) motyw, temat

(1.4) zawartość

(1.5) subiekt

(1.6) osoba badana

(1.7) poddany (króla)

(1.8) przedmiot czegoś, cel, obiekt

przymiotnik

(2.1) o terytorium podbity, podlegający, podległy

(2.2) narażony, poddany

czasownik

(3.1) poddać, podporządkować

odmiana:

(1) lp subject; lm subjects

(2) subject; st. wyższy more subject; st. najwyższy most subject

(3) subject, subjected, subjected, subjects, subjecting

przykłady:

(1.1) The self, the I, is recognized in every act of intelligence as the subject to which that act belongs.^[1] → Jaźń, własne ja, jest rozpoznawana w każdym akcie inteligencji jako podmiot, do którego ten akt należy.

(1.2) In most countries, philosophy isn't a subject taught in secondary school^[2]. → W większości krajów filozofia nie jest przedmiotem nauczanym w szkole średniej.

(1.7) The King hath spoken unto the subjects of the Crown. → Król przemówił do poddanych Korony.

(1.8) The mayor was a subject of hefty potshot from his opponents. → Burmistrz był obiektem gwałtownych ataków ze strony swoich przeciwników.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.3) motif, motive

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. subjection

przym. subjective

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: