poddać (język polski)

wymowa:
IPA: [ˈpɔdːaʨ̑], AS: [po•dać], zjawiska fonetyczne: gemin.
znaczenia:

czasownik przechodni dokonany (ndk. poddawać)

(1.1) uznać kogoś lub coś za pokonanego
(1.2) podpowiedzieć, zaproponować, podsunąć
(1.3) zrealizować na czymś lub kimś jakiś proces

czasownik zwrotny dokonany poddać się (ndk. poddawać się)

(2.1) uznać swoją porażkę
(2.2) podporządkować się czemuś, pozwolić dokonać coś na sobie
odmiana:
koniugacja I
przykłady:
(1.3) Podejrzany został poddany badaniu wykrywaczem kłamstw w celu zweryfikowania prawdziwości jego zeznań.
(2.1) Na początku praktykant mówiłdo trzech razy sztuka”, potemnie od razu Kraków zbudowano”, następniećwiczenie czyni mistrza”. W końcu poddał się i zaczął pić.
składnia:
(1.1-3) poddać + B. + C.
(2.1-2) poddać się + C.
kolokacje:
(1.3) poddać obróbce, poddać krytyce
(2.2) poddać się badaniom / operacji
synonimy:
(2.1) skapitulować, dać za wygraną
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. poddany m, poddanka ż, poddaństwo n, poddawanie n, poddanie n
przym. poddańczy
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
(2) por. ulegać
tłumaczenia:
źródła:
Hasło „poddać” w: SJP.pl.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.