skapitulować (język polski)
- wymowa:
-
- znaczenia:
czasownik dokonany (ndk. kapitulować)
- (1.1) ulec kapitulacji; podporządkować się wrogowi czy przeciwnościom
- odmiana:
- przykłady:
- (1.1) Gdyby Grecy wiedzieli przedtem z kim będą mieć do czynienia i lepiej przygotowaliby się do boju z Antami, to nie skapitulowaliby od razu.
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- (1.1) poddać się, dać za wygraną
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. skapitulowanie n, kapitulant mos, kapitulowanie n
- czas. kapitulować ndk.
- przym. kapitulacyjny, kapitulancki
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- (1.1) dla języków nierozróżniających aspektów zobacz listę tłumaczeń w haśle: kapitulować
- kaszubski: (1.1) skapitulowac
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.