srokosz (język polski)

srokosz (1.1)

wymowa:

IPA: [ˈsrɔkɔʃ], AS: [srokoš]

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy

(1.1) ornit. Lanius excubitor^[1], popielatoczarny ptak występujący na półkuli północnej; zob. też srokosz w Wikipedii

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	srokosz	srokosze
dopełniacz	srokosza	srokoszy
celownik	srokoszowi	srokoszom
biernik	srokosza	srokosze
narzędnik	srokoszem	srokoszami
miejscownik	srokoszu	srokoszach
wołacz	srokoszu	srokosze

przykłady:

(1.1) Czasami tylko przesuwał się na horyzoncie, zazwyczaj przygarbiony, skradając się do jakiegoś zwierza z gatunku turkawki, kukułki, żołny, a nawet srokosza lub trznadla^[2].

(1.1) Piszczą żałośnie w trzcinach szpaki, kraczą kurki wodne, pogwizdują bekasy, huczą bąki, kwakają ukryte stada kaczek, smutnie pośpiewują rybitwy; rytmicznie wyrzucając do lotu skrzydła kołyszą się kulony, srokosze kują żelazo na gałązkach olszyn, a wysoko na gałęziach sosen edukują swe dzieci, obrzydliwie wrzeszcząc, wrony-matki^[3].

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. sroka ż, srokacz m, Srokowo n

przym. srokaty, sroczy

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

(1.1) zobacz też: Indeks:Polski - Ptaki

tłumaczenia:

• duński: (1.1) stor tornskade w
• hiszpański: (1.1) alcaudón real m
• nowogrecki: (1.1) διπλοκεφαλάς m
• szwedzki: (1.1) varfågel w

źródła: