wrona (język polski)

wrona (1.1)
wrona (1.2)
wymowa:
, IPA: [ˈvrɔ̃na], AS: [vrõna], zjawiska fonetyczne: nazal.
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) ornit. Corvus Linnaeus[1], ptak z rodziny krukowatych; zob. też wrona w Wikipedii
(1.2) pogard. godło III Rzeszy
(1.3) daw. przen. kleks[2]

przymiotnik, forma fleksyjna

(2.1) lp ż zob. wrony
odmiana:
(1.1-3)
przykłady:
(1.1) Kraczące przeraźliwie / Wrony dziś dach nasz obsiadły[3].
(1.2) Ślad po szwabskiej wronie długo pozostawał widoczny na dawnym Domu Partii.
(1.3) Malec sadzi wrony jak najęty.
składnia:
kolokacje:
(1.1) stado wron • wrony kraczą / dziobią • wrona alaskańska • wrona antylska • wrona białoszyja • wrona brązowogłowa • wrona brodata • wrona cienkodzioba • wrona czarna • wrona długodzioba • wrona filipińska • wrona fioletowa • wrona floreska • wrona haitańska • wrona jamajska • wrona jasnodzioba • wrona jednobarwna • wrona krzywodzioba • wrona kubańska • wrona lśniąca • wrona mała • wrona mariańska • wrona melanezyjska • wrona meksykańska • wrona obrożna • wrona ogorzała • wrona orientalna • wrona palmowa • wrona papuaska • wrona przylądkowa • wrona rybożerna • wrona siwa • wrona szara • wrona sundajska • wrona wielkodzioba
synonimy:
(1.1) gw. (Poznań i Łódź) glapa
(1.2) gapa
(1.3) żyd[2]
antonimy:
hiperonimy:
(1.1) ptak
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. Wronki nmos, Wronka ż, wroniec mzw
zdrobn. wronka ż
przym. wroni, wrony, wronowaty
związki frazeologiczne:
zob. przysłowia o wronie
etymologia:
(1.1) prasł. *vorna[4]
(1.2) od tego, że orzeł na hitlerowskim godle jest czarny, ponadto nazwanie orła wroną (gapą itp.) ma wzmocnić pejoratywny wydźwięk
(1.3) od tego, że atrament ma bardzo ciemny kolor
uwagi:
(1.1) zobacz też: Indeks:Polski - Ptaki
tłumaczenia:
(1.3) zobacz listę tłumaczeń w haśle: kleks
źródła:
  1. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „Corvus” w: Wikispecies – otwarty, wolny katalog gatunków, Wikimedia.
  2. 1 2 Kazimierz Nitsch, Z badań nad językiem polskim (z literatury chorwackiej), „Poradnik Językowy” nr 4/1908, s. 53.
  3. Jan Kasprowicz, Wrony (wyd. 1926)
  4. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „wrona” w: Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN.
  5. A Database of the Old Prussian Linguistic Legacy
  6. Tocharian Concise Dictionary

wrona (język kaszubski)

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) ornit. wrona
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) warna, gapa
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.