godło (język polski)

godło (1.1)

wymowa:

IPA: [ˈɡɔdwɔ], AS: [godu̯o] ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) herald. wizerunek przedstawiony na tarczy herbowej; zob. też godło w Wikipedii

(1.2) graficzny symbol państwa

(1.3) znak wyróżniający, zastępujący podpis, czasem stosowany dla zachowania anonimowości ocenianych prac, dokumentacji

odmiana:

(1.1-3)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	godło	godła
dopełniacz	godła	godeł
celownik	godłu	godłom
biernik	godło	godła
narzędnik	godłem	godłami
miejscownik	godle	godłach
wołacz	godło	godła

przykłady:

(1.2) Godłem Rzeczypospolitej Polskiej jest wizerunek orła białego w koronie w czerwonym polu^[1]

(1.3) Dokumenty przetargowe należy opatrzyć godłem w lewym górnym rogu.

składnia:

kolokacje:

(1.1) godło państwowe

synonimy:

(1.1) emblemat, herb

(1.2) identyfikator

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

(1.2) Definicja z konstytucji jest niepoprawna według heraldyków. Godłem Polski jest Orzeł Biały, natomiast tenże Orzeł umieszczony na tarczy herbowej w czerwonym polu jest już herbem Polski a nie godłem.

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) charge; (1.2) coat of arms, national emblem
• chorwacki: (1.1) grb m
• czeski: (1.1) znak
• duński: (1.1) våben n, emblem n
• esperanto: (1.1) herald. figuro; (1.2) blazono
• francuski: (1.1) emblème m, charge ż; (1.2) emblème m
• fryzyjski: (1.1) wapen
• hiszpański: (1.1) emblema m, escudo m
• interlingua: (1.1) emblema
• islandzki: (1.1) skjaldarmerki n
• kazachski: (1.1) елтаңба
• niderlandzki: (1.1) embleem n; (1.2) wapen n, wapenschild
• niemiecki: (1.1) Wappen n, Wahrzeichen n
• nowogrecki: (1.1) έμβλημα n
• rosyjski: (1.1) герб m
• szwedzki: (1.1) vapen n

źródła: