identyfikator (język polski)
- wymowa:
- IPA: [ˌidɛ̃ntɨfʲiˈkatɔr], AS: [idẽntyfʹikator], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.• akc. pob.
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
- (1.1) plakietka z imieniem i nazwiskiem, często ze zdjęciem, służąca do określenia tożsamości danej osoby
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik identyfikator identyfikatory dopełniacz identyfikatora identyfikatorów celownik identyfikatorowi identyfikatorom biernik identyfikator identyfikatory narzędnik identyfikatorem identyfikatorami miejscownik identyfikatorze identyfikatorach wołacz identyfikatorze identyfikatory - przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. identyfikacja ż, identyfikowanie n, zidentyfikowanie n
- czas. zidentyfikować dk., identyfikować ndk.
- przym. identyfikatorowy, identyfikacyjny, identyfikowalny
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.