wroniec (język polski)

wroniec (1.1)

wroniec (2.1)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy

(1.1) ornit. Corvus corone corone Linnaeus^[1], ptak z rodziny krukowatych, cały czarny z zielonkawym połyskiem; zob. też wroniec w Wikipedii

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(2.1) bot. Huperzia Bernh.^[2], trująca roślina należąca do rodziny widłakowatych, o pędach gęsto pokrytych drobnymi listkami; zob. też Wroniec (roślina) w Wikipedii

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	wroniec	wrońce
dopełniacz	wrońca	wrońców
celownik	wrońcowi	wrońcom
biernik	wrońca	wrońce
narzędnik	wrońcem	wrońcami
miejscownik	wrońcu	wrońcach
wołacz	wrońcu	wrońce

(2.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	wroniec	wrońce
dopełniacz	wrońca	wrońców
celownik	wrońcowi	wrońcom
biernik	wroniec	wrońce
narzędnik	wrońcem	wrońcami
miejscownik	wrońcu	wrońcach
wołacz	wrońcu	wrońce

przykłady:

(1.1) Od gawrona wroniec różni się nieco sylwetką.

(2.1) Porośnięte wrońcem skałki oświetlały słabe promienie słońca.

składnia:

kolokacje:

(1.1) gniazdowanie / habitat / lot / populacja / rozród / upierzenie / wygląd / występowanie / jajo / młode / samica / samiec wrońca

(2.1) fitosocjologia / genetyka / morfologia / korzeń / liść / łodyga / pęd / przedrośle / rozwój / siedlisko / zarodnia / ochrona wrońca • widłak wroniec • wroniec widlasty

synonimy:

(1.1) war. czarnowron, wrona czarna

antonimy:

hiperonimy:

(1.1) ptak

(2.1) roślina

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. wrony mzw, wrona ż, wronka ż, Wronki nmos, Wronka ż

przym. wroni, wrony, wronowaty

związki frazeologiczne:

etymologia:

prasł. *vornьcь; pol. wrona + -ec

uwagi:

(1.1) zobacz też: Indeks:Polski - Ptaki

tłumaczenia:

(1.1) zobacz listę tłumaczeń w haśle: czarnowron

źródła: