srokacz (język polski)
srokacz (1.1)
- wymowa:
- IPA: [ˈsrɔkaʧ̑], AS: [srokač]
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy
- (1.1) srokaty koń
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik srokacz srokacze dopełniacz srokacza srokaczy celownik srokaczowi srokaczom biernik srokacza srokacze narzędnik srokaczem srokaczami miejscownik srokaczu srokaczach wołacz srokaczu srokacze - przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. sroka ż, sroczka ż, srokosz m, srokacizna ż
- przym. srokaty, sroczy
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.