sroka (język polski)
sroka (1.1)
- wymowa:
- , IPA: [ˈsrɔka], AS: [sroka]
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) ornit. Pica pica[1], czarno-biały ptak z długim ogonem; zob. też sroka w Wikipedii
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik sroka sroki dopełniacz sroki srok celownik sroce srokom biernik srokę sroki narzędnik sroką srokami miejscownik sroce srokach wołacz sroko sroki - przykłady:
- (1.1) Między brzozami przelatywały przed powozem sroki i dudki[2].
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- (1.1) gw. (Górny Śląsk) stroka, stróka
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. srokacz mzw
- zdrobn. sroczka ż
- przym. sroczy, srokaty
- związki frazeologiczne:
- łapać pięć srok za ogon • patrzeć jak sroka w gnat • trzymać dwie sroki za ogon • sroka złodziejka • nie wypaść sroce spod ogona
- etymologia:
- prasł. *s(v)orka
- uwagi:
- (1.1) zobacz też: Indeks:Polski - Ptaki
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) magpie
- arabski: (1.1) عقعق m (ʿaqʿaq)
- baskijski: (1.1) mika
- białoruski: (1.1) сарока ż
- bułgarski: (1.1) сврака ż
- chiński standardowy: (1.1) uproszcz. 喜鹊 / trad. 喜鵲 (xǐquè)
- chorwacki: (1.1) svraka ż
- czeski: (1.1) straka ż
- dolnołużycki: (1.1) sroka ż
- duński: (1.1) skade w
- esperanto: (1.1) pigo
- estoński: (1.1) harakas
- fiński: (1.1) harakka
- francuski: (1.1) pie ż
- górnołużycki: (1.1) sroka ż
- hiszpański: (1.1) urraca ż, picaraza ż
- islandzki: (1.1) skjór m
- kataloński: (1.1) garsa ż
- kazachski: (1.1) сауысқан
- koreański: (1.1) 까치 (kkach’i)
- łaciński: (1.1) pica ż
- niemiecki: (1.1) Elster ż
- norweski (bokmål): (1.1) skjære
- nowogrecki: (1.1) καρακάξα ż
- rosyjski: (1.1) сорока ż
- słowacki: (1.1) straka ż
- słoweński: (1.1) sraka ż
- szwedzki: (1.1) skata w
- turecki: (1.1) saksağan
- ukraiński: (1.1) сорока ż
- wilamowski: (1.1) ołaster ż, ōłaster ż
- włoski: (1.1) gazza ż
- źródła:
- ↑
Hasło „Pica pica” w: Wikispecies – otwarty, wolny katalog gatunków, Wikimedia. - ↑ H. Sienkiewicz: Rodzina Połanieckich.
sroka (język dolnołużycki)
sroka (1.1)
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
sroka (język górnołużycki)
sroka (1.1)
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.