sprośny (język polski)

wymowa:
IPA: [ˈsprɔɕnɨ], AS: [sprośny]
znaczenia:

przymiotnik jakościowy

(1.1) cechujący się brakiem przyzwoitości, wstydu; śmiały w dziedzinie seksu
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) Myśli trudno było jednak zebrać, albowiem zamykający kawalkadę Rymbaba i Kuno Wittram nieustannie ryczeli pieśni pijackie i sprośne[1].
składnia:
kolokacje:
(1.1) sprośny kawał / dowcip
synonimy:
(1.1) gruby, obsceniczny; pot. pieprzny, słony, świński, tłusty; przest. zbereźny; daw. wszeteczny
antonimy:
(1.1) przyzwoity, skromny
hiperonimy:
(1.1) nieparlamentarny, nieprzyzwoity, rubaszny
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. sprośność ż, sprośnik m
przysł. sprośnie
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. Andrzej Sapkowski, Narrenturm, 2002, Narodowy Korpus Języka Polskiego.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.