sprośność (język polski)
- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) cecha tego, co sprośne; cecha tych, którzy są sprośni
- (1.2) nieprzyzwoity, sprośny uczynek, postępek, zachowanie
- odmiana:
- (1.1-2)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik sprośność sprośności dopełniacz sprośności sprośności celownik sprośności sprośnościom biernik sprośność sprośności narzędnik sprośnością sprośnościami miejscownik sprośności sprośnościach wołacz sprośności sprośności - przykłady:
- składnia:
- (1.1) sprośność + D.
- kolokacje:
- (1.2) wygadywać / opowiadać sprośności
- synonimy:
- (1.1) nieprzyzwoitość, nieobyczajność, bezwstydność, nieskromność; daw. wszeteczność
- antonimy:
- (1.1) przyzwoitość, skromność, obyczajność
- hiperonimy:
- (1.1) niemoralność
- (1.2) nieprzyzwoitość
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. sprośnik m
- przym. sprośny
- przysł. sprośnie
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- (1.1-2) pol. sprośny + -ość
- uwagi:
- Liczba mnoga w tabeli odmiany została podana za Słownikiem gramatycznym języka polskiego[1]. Inne słowniki (np.: Uniwersalny słownik języka polskiego[2]) odnotowują, że rzeczownik ten nie tworzy liczby mnogiej w znaczeniu (1.1).
- tłumaczenia:
- źródła:
- ↑
Hasło „sprośność” w: Zygmunt Saloni, Włodzimierz Gruszczyński, Marcin Woliński, Robert Wołosz, Danuta Skowrońska, Zbigniew Bronk, Słownik gramatyczny języka polskiego — wersja online. - ↑
Uniwersalny słownik języka polskiego, red. Stanisław Dubisz i Elżbieta Sobol, Wydawnictwo Naukowe PWN.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.