niemoralność (język polski)

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) cecha tego, co jest niemoralne; cecha tego, kto jest niemoralny

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza
mianownik	niemoralność
dopełniacz	niemoralności
celownik	niemoralności
biernik	niemoralność
narzędnik	niemoralnością
miejscownik	niemoralności
wołacz	niemoralności

przykłady:

(1.1) Niemoralność to był wszak zarzut, z jakim najwięksi pisarze francuscy spotykali się i we własnej ojczyźnie, zanim ich dzieła, te same, które były przedmiotem oburzeń, odleżały się dostatecznie i wypromowały ich na szkolnych klasyków^[1].

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) amoralność, grzeszność

antonimy:

(1.1) moralność, etyczność

hiperonimy:

(1.1) nieuczciwość

hiponimy:

(1.1) nieprzyzwoitość, rozwiązłość

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

przym. niemoralny

przysł. niemoralnie

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) immorality
• białoruski: (1.1) амаральнасць ż
• białoruski (taraszkiewica): (1.1) немаральнасьць ż
• czeski: (1.1) nemorálnost ż
• fiński: (1.1) moraalittomuus
• francuski: (1.1) immoralité ż
• gudźarati: (1.1) અનીતિ ż (anīti)
• hiszpański: (1.1) inmoralidad ż
• interlingua: (1.1) immoralitate
• irlandzki: (1.1) mímhoráltacht ż
• rosyjski: (1.1) аморальность ż
• turecki: (1.1) ahlaksızlık
• ukraiński: (1.1) аморальність ż
• włoski: (1.1) immoralità ż

źródła: