señorita (język polski)

wymowa:

(spolszczona) ‹seniorita›

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) grzecz. hiszpański zwrot grzecznościowy, seniorita^[1]

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	señorita	señority
dopełniacz	señority	señorit
celownik	señoricie	señoritom
biernik	señoritę	señority
narzędnik	señoritą	señoritami
miejscownik	señoricie	señoritach
wołacz	señorito	señority

przykłady:

(1.1) Ale nagle cygaro jego leci w gąszcz oleandrów. — Señorita — powiada Kettelring szybko i niemal szorstko — wstydzę się, okłamałem panią^[2].

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

hiszp. señorita

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) senorita, señorita
• hiszpański: (1.1) señorita ż

źródła:

señorita (język hiszpański)

wymowa:

IPA: [se.ɲo.ˈɾi.ta]

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) panna, panienka

(1.2) pot. pani, właścicielka

(1.3) uczn. pani, nauczycielka

(1.4) forma grzecznościowa przy zwracaniu się do kobiety w szkołach, urzędach, sklepach itp. proszę pani

odmiana:

(1.1-4) lp señorita; lm señoritas

przykłady:

(1.2) ¿Desea la señorita que le sirva el desayuno en el dormitorio? → Czy życzy sobie pani, aby podać jej śniadanie w sypialni?

(1.4) ¡Señorita! ¿Hay servicios en esta planta? → Proszę pani! Czy są toalety na tym piętrze?

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) skr. Srta.

(1.2) señora, ama

(1.3) profe, seño

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. seño ż, señor m, señora ż, señorito m

związki frazeologiczne:

etymologia:

zdrobn. hiszp. señora + -ita

uwagi:

(1.4) nie należy przesadzać z traktowaniem starszych kobiet tym określeniem; wszystko zależy od naszego taktu i wyczucia sytuacji przy stosowaniu słów señorita czy señora.

źródła: