oleander (język polski)
- wymowa:
- IPA: [ˌɔlɛˈãndɛr], AS: [oleãnder], zjawiska fonetyczne: nazal.• akc. pob.
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
- (1.1) bot. Nerium[1], krzew lub niskie drzewo o lancetowatych, skórzastych, wiecznie zielonych liściach oraz dużych, białych, różowych lub czerwonych kwiatach zebranych w baldachogrona; zob. też oleander w Wikipedii
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik oleander oleandry dopełniacz oleandra oleandrów celownik oleandrowi oleandrom biernik oleander oleandry narzędnik oleandrem oleandrami miejscownik oleandrze oleandrach wołacz oleandrze oleandry - przykłady:
- (1.1) Oleandry rosną w krajach śródziemnomorskich, w Japonii oraz na Półwyspie Indyjskim. W Polsce hodowane są jako krzewy ozdobne, jednak nadają się wyłącznie do uprawy doniczkowej.
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- przym. oleandrowy
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) oleander
- białoruski: (1.1) алеандр m
- bułgarski: (1.1) олеандър m
- niemiecki: (1.1) Oleander m
- rosyjski: (1.1) олеандр m
- ukraiński: (1.1) олеа́ндр m
- źródła:
oleander (język angielski)
- wymowa:
- IPA: /ˌəʊlɪˈændə/
-
- znaczenia:
rzeczownik
- (1.1) bot. oleander
- odmiana:
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.