rozwodzić (język polski)

wymowa:
znaczenia:

czasownik niedokonany

(1.1) udzielać komuś rozwodu

czasownik zwrotny rozwodzić się

(2.1) dokonywać rozwodu, uzyskiwać rozwód
(2.2) mówić lub pisać o czymś rozlegle, ze szczegółami
odmiana:
przykłady:
(2.1) Przed chwilą miałem małe dziecko, a kobieta, z którą je miałem odchodzi, rozwodzimy się. I ona zabiera dziecko[1].
(2.1) Teraz ludzie rozwodzą się na potęgę, czyli znów singlami…. dla mnie to szok, ilu w Poznaniu jest singli[2]
(2.2) Zanadto może długo rozwodzę się nad temi drobnostkami, wszakże trudno mi oderwać się od tych uroczych wspomnień, niepodobna mi kilką słowy zbyć najszczęśliwszą epokę mojego życia[3].
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. rozwód m, rozwodnik m, rozwódka ż, rozwodzenie n, rozwiedzenie n, rozwiedziony m, rozwiedziona ż
czas. rozwieść dk.; wodzić ndk., wieźć ndk.
przym. rozwiedziony
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. Dawid Brykalski, Sprzedać duszę diabłu, str. 165
  2. Bookopen, bo po trzydziestce wiele się zmienia, str. 85
  3. Rozmaitości, Pismo dodatkowe przy Gazecie Lwowskiej, 1857, str. 70
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.