Poznań (język polski)
Poznań (1.1)
- wymowa:
- , IPA: [ˈpɔznãɲ], AS: [poznãń], zjawiska fonetyczne: nazal.
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna
- (1.1) geogr. adm. miasto w Polsce, stolica Wielkopolski; zob. też Poznań w Wikipedii
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza mianownik Poznań dopełniacz Poznania celownik Poznaniowi biernik Poznań narzędnik Poznaniem miejscownik Poznaniu wołacz Poznaniu - przykłady:
- (1.1) Dwa lata temu przeprowadziłem się z Warszawy do Poznania.
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- (1.1) peryfr. gród Przemysła
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. Poznanianin mos, Poznaniak mos, Poznański mos, poznaniak m, poznanianin mos, poznanianka ż, poznańczyk mos, Poznańskie n, poznańskość ż, posnaniana nmos
- przym. poznański, podpoznański
- skr. pozn.
- przysł. poznańsko
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- (1.1) st.pol. Poznan (imię)[1]
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) Poznań, Poznan
- arabski: (1.1) بوزنان
- białoruski: (1.1) Познань ż
- bośniacki: (1.1) Poznanj
- czeski: (1.1) Poznaň
- esperanto: (1.1) Poznano
- hebrajski: (1.1) פוזנן
- jidysz: (1.1) פּױזן (Poyzn)
- koreański: (1.1) 포즈난
- litewski: (1.1) Poznanė
- łaciński: (1.1) Posnania
- niemiecki: (1.1) Posen n
- nowogrecki: (1.1) Πόζναν m
- polski język migowy: (w zapisie SignWriting)(1.1)
- rosyjski: (1.1) Познань ż
- słowacki: (1.1) Poznaň ż
- ukraiński: (1.1) Познань ż
- źródła:
- ↑ Polskie nazwy własne. Encyklopedia pod red. Ewy Rzetelskiej-Feleszko, Kraków 2005, s. 204.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.