poznaniak (język polski)
- wymowa:
- IPA: [pɔˈznãɲak], AS: [poznãńak], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
- (1.1) pot.[1] mieszkaniec Poznania
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik poznaniak poznaniacy dopełniacz poznaniaka poznaniaków celownik poznaniakowi poznaniakom biernik poznaniaka poznaniaków narzędnik poznaniakiem poznaniakami miejscownik poznaniaku poznaniakach wołacz poznaniaku poznaniacy depr. M. i W. lm: (te) poznaniaki - przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- (1.1) poznanianin, poznańczyk; pot. pyra
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. Poznań m, Poznańskie n, poznańskość ż, poznanianin m, poznańczyk m
- zdrobn. poznaniaczek m
- forma żeńska poznaniaczka ż, poznanianka ż
- przym. poznański, podpoznański
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- pol. Poznań + -ak
- uwagi:
- zobacz też: reg. pozn. echt poznaniok
- (1.1) Nazwy mieszkańców miast, osiedli i wsi piszemy małą literą[2].
- tłumaczenia:
- (1.1) zobacz listę tłumaczeń w haśle: poznanianin
- źródła:
- ↑
Hasło „poznaniak” w: Wielki słownik ortograficzny, Wydawnictwo Naukowe PWN. - ↑ Hasło „Nazwy mieszkańców miast, osiedli i wsi” w: Wielki słownik ortograficzny, Wydawnictwo Naukowe PWN.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.