rozporządzenie (język polski)
- wymowa:
- IPA: [ˌrɔspɔʒɔ̃nˈʣ̑ɛ̃ɲɛ], AS: [rospožõnʒẽńe], zjawiska fonetyczne: zmięk.• utr. dźw.• nazal.• asynch. ą • -ni…• akc. pob.
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj nijaki
- (1.1) praw. akt normatywny, stanowiący źródła powszechnie obowiązującego prawa, wydany na podstawie szczegółowego upoważnienia ustawowego i w celu wykonania ustawy; zob. też rozporządzenie w Wikipedii
- (1.2) rzecz. odczas. od rozporządzić
- odmiana:
- (1.1-2)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik rozporządzenie rozporządzenia dopełniacz rozporządzenia rozporządzeń celownik rozporządzeniu rozporządzeniom biernik rozporządzenie rozporządzenia narzędnik rozporządzeniem rozporządzeniami miejscownik rozporządzeniu rozporządzeniach wołacz rozporządzenie rozporządzenia - przykłady:
- (1.1) Organ wydający rozporządzenie powinien dbać, aby nie przekroczyć delegacji ustawowej.
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) rozporządzenie z mocą ustawy • rozporządzenie wykonawcze • rozporządzenie ministra / Prezesa Rady Ministrów / Rady Ministrów / Prezydenta • wydać / podpisać / ogłosić / opublikować / uchylić / zaskarżyć rozporządzenie • projekt rozporządzenia • numer / data / tytuł / podstawa prawna / sentencja / treść rozporządzenia • wejście w życie rozporządzenia
- synonimy:
- antonimy:
- (1.1) zarządzenie
- hiperonimy:
- (1.1) akt normatywny
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- przym. rozporządzalny
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) regulation, ordinance, edict
- kazachski: (1.1) өкім, жарлық
- niemiecki: (1.1) Verordnung ż
- rosyjski: (1.1) распоряжение n
- włoski: (1.1) regolamento m
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.