retoryka (język polski)

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) jęz. sztuka posługiwania się językiem, zwłaszcza w wystąpieniach publicznych, mających na celu przekonywanie słuchaczy; zob. też retoryka w Wikipedii

(1.2) jęz. średniowieczny przedmiot wykładany na uniwersytetach jako retoryka (1.1)

(1.3) jęz. mowa lub przesadny styl, mające przekonać słuchających

odmiana:

(1.1-3)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	retoryka	retoryki
dopełniacz	retoryki	retoryk
celownik	retoryce	retorykom
biernik	retorykę	retoryki
narzędnik	retoryką	retorykami
miejscownik	retoryce	retorykach
wołacz	retoryko	retoryki

przykłady:

(1.1) Klasyczna retoryka została później dostosowana do potrzeb różnych czasów i krajów, w których się rozwijała^[1].

(1.2) Z czasem retoryka stała się autonomiczną dziedziną wiedzy i najważniejszym przedmiotem szkolnym kształcącym sprawność językową.

(1.3) Skończ z tą napuszoną retoryką i tak mnie nie przekonasz.

składnia:

kolokacje:

(1.1) retoryka grecka / rzymska / średniowieczna / renesansowa / nowożytna

(1.2) retoryka historyczna / opisowa / normatywna

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

(1.1) sztuka

(1.2) nauka

(1.3) mowa

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. retor m, retoryk m, retoryzm m, retorstwo n, retoryczność ż

przym. retoryczny

przysł. retorycznie

związki frazeologiczne:

etymologia:

łac. rhetorica < łac. rhetoricus < gr. ῥητορικός < gr. ῥήτωρ

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) rhetoric; (1.2) rhetoric; (1.3) rhetoric
• bułgarski: (1.1) реторика ż, риторика ż; (1.2) реторика ż, риторика ż; (1.3) реторика ż, риторика ż
• francuski: (1.1) rhétorique ż; (1.2) rhétorique ż; (1.3) rhétorique ż
• hiszpański: (1.1) retórica ż; (1.2) retórica ż; (1.3) retórica ż
• niemiecki: (1.1) Rhetorik ż; (1.2) Rhetorik ż; (1.3) Rhetorik ż
• portugalski: (1.1) retórica ż; (1.2) retórica ż; (1.3) retórica ż
• włoski: (1.1) retorica ż; (1.2) retorica ż; (1.3) retorica ż

źródła: