autonomiczny (język polski)

wymowa:
IPA: [ˌawtɔ̃nɔ̃ˈmʲiʧ̑nɨ], AS: [au̯tõnõmʹičny], zjawiska fonetyczne: zmięk.nazal.u  ł akc. pob.
znaczenia:

przymiotnik

(1.1) związany z autonomią; taki, który ma autonomię
(1.2) dotyczący autonomii w etyce
odmiana:
(1.1-2)
przykłady:
(1.1) Czy katolicy zrozumieli autonomiczny charakter państwa, a zwłaszcza autonomiczny charakter liberalnej demokracji?[1]
składnia:
kolokacje:
(1.1) terytoria autonomiczne • republika autonomiczna • obwód autonomiczny
(1.2) autonomiczny sąd
synonimy:
(1.1) samodzielny, niezależny
antonimy:
(1.1) podległy
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. autonomia ż, autonomizm m, autonomista m, autonomistka ż, autonomizacja ż, autonomiczność ż, autonomizowanie n
przysł. autonomicznie
przym. autonomistyczny
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. Tischner Józef, W krainie schorowanej wyobraźni, 1998, Narodowy Korpus Języka Polskiego.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.