pała (język polski)

pała (1.1)

pała (1.4)

wymowa:

IPA: [ˈpawa], AS: [pau̯a]

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) zgrub. od: pałka, zwykle taka do bicia

(1.2) pot. uczn. jedynka (ocena niedostateczna w szkole)

(1.3) pot. stud. (niegdyś też uczn.) dwója, dwójka (ocena)

(1.4) posp. głowa

(1.5) wulg. penis

(1.6) pogard. slang. policjant^[1]

czasownik, forma fleksyjna

(2.1) 3. os. lp ter. od: pałać

odmiana:

(1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	pała	pały
dopełniacz	pały	pał
celownik	pale	pałom
biernik	pałę	pały
narzędnik	pałą	pałami
miejscownik	pale	pałach
wołacz	pało	pały

przykłady:

(1.1) Jacek dostał po meczu pałą po plecach od policjanta.

(1.2-3) Marek dostał dziś pałę za brak pracy domowej.

(1.4) Pała mnie boli po wczorajszym piciu.

(1.5) On ma wielką pałę.

(1.6) Stoją pały z suszarką i łapią każdego, kto przekroczy prędkość.

składnia:

kolokacje:

(1.2) postawić / stawiać pałę

(1.4) łysa pała • zdzielić / strzelić w pałę

(1.5) postawić / stawiać pałę • ssać pałę

synonimy:

(1.1) pałka

(1.2) jedynka, lufa, kosa, gała, gol, lacz, kapa

(1.3) dwójka, dwója, lufa, gała, gol

(1.4) głowa, łeb

(1.5) członek, wulg. chuj, fiut

(1.6) glina, pies

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. pałka ż, pałowanie n, paliczek m, palecznik m

czas. pałować ndk., spałować dk.

przym. pałeczkowaty

związki frazeologiczne:

na głupiej pale kręcą się fale • przegiąć pałę / przeginać pałę • w pale się nie mieści • zalać pałę • zakuta pała

etymologia:

(1.4) źródłosłów dla pol. świszczypała^[2]

uwagi:

tłumaczenia:

(1.1) dla języków nierozróżniających zgrubień zobacz listę tłumaczeń w haśle: pałka

(1.2-3) zobacz listę tłumaczeń w haśle: niedostateczny

(1.4) zobacz listę tłumaczeń w haśle: głowa

(1.5) zobacz listę tłumaczeń w haśle: penis

(1.6) zobacz listę tłumaczeń w haśle: policjant

• rosyjski: (1.3) кол m

źródła: