niedostateczny (język polski)

wymowa:
znaczenia:

przymiotnik

(1.1) książk. niewystarczający, zbyt mały, niespełniający wymagań

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(2.1) urz. eduk. najniższa ocena szkolna, stopień niedostateczny
odmiana:
(1.1)
(2.1)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
(1.1) niedostateczne dowody / wyjaśnienie, tłumaczenie • niedostateczna ilość czegośzainteresować się czymś w niedostatecznym stopniu • stopień niedostateczny ocena niedostateczna
(2.1) dostać niedostateczny na semestrbyć zagrożonym niedostatecznym • mieć na świadectwie dwa / trzy / cztery niedostateczne
synonimy:
(1.1) niewystarczający, niezadowalający
(2.1) skr. ndst.; symbol. 1
antonimy:
hiperonimy:
(2.1) ocena
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. niedostateczność ż, niedostatek m
przysł. niedostatecznie
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
(2.1) zobacz też: celującybardzo dobrydobrydostatecznydopuszczającyniedostateczny
tłumaczenia:
źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.