pałować (język polski)

wymowa:
IPA: [paˈwɔvaʨ̑], AS: [pau̯ovać]
znaczenia:

czasownik przechodni niedokonany (dk. spałować)

(1.1) bić pałką
odmiana:
(1.1) koniugacja IV
przykłady:
(1.1) Policjanci ścigali i pałowali młodych ludzi.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. pała ż, pałka ż, pałkarz m, pałowanie n, spałowanie n, wypałowanie n
czas. spałować dk.
przym. pałkowaty, pałeczkowaty
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.