oficyna (język polski)

oficyna (1.1) pałacowa w Pszczynie

oficyna (1.3) pałacu w Żegocinie

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) bud. boczne skrzydło kamienicy lub pałacu^[1]

(1.2) bud. tylny budynek na wewnętrznym podwórzu kamienicy

(1.3) hist. bud. budynek w sąsiedztwie dworu lub pałacu mający przeznaczenie gospodarcze

(1.4) druk. wydawnictwo

(1.5) hist. drukarnia w XV-XVIII wieku

(1.6) daw. wytwórnia^[2]

odmiana:

(1.1-5)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	oficyna	oficyny
dopełniacz	oficyny	oficyn
celownik	oficynie	oficynom
biernik	oficynę	oficyny
narzędnik	oficyną	oficynami
miejscownik	oficynie	oficynach
wołacz	oficyno	oficyny

przykłady:

(1.2) Toalety w oficynie znajdowały się na półpiętrach.

(1.3) Hrabia kazał wznieść nową oficynę, która sąsiadowała z zabudowaniami stajennymi.

(1.4) Rabin publikował swe prace w jednej z lubelskich oficyn.

(1.5) Bardzo szybko w Cieszynie powstawały oficyny luterańskie.

(1.6) Przybysze z Niderlandów znajdywali zatrudnienie w oficynach metalurgicznych.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz.

zdrobn. oficynka ż

przym. oficynowy

związki frazeologiczne:

etymologia:

łac. officīna → warsztat

uwagi:

tłumaczenia:

źródła: