stajenny (język polski)
.jpg.webp)
stajenny (1.1) trzymający konia
- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
- (1.1) pracownik zajmujący się końmi i stajnią
przymiotnik
- (2.1) dotyczący stajni
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik stajenny stajenni dopełniacz stajennego stajennych celownik stajennemu stajennym biernik stajennego stajennych narzędnik stajennym stajennymi miejscownik stajennym stajennych wołacz stajenny stajenni - (2.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mos/mzw mrz ż n mos nmos mianownik stajenny stajenna stajenne stajenni stajenne dopełniacz stajennego stajennej stajennego stajennych celownik stajennemu stajennej stajennemu stajennym biernik stajennego stajenny stajenną stajenne stajennych stajenne narzędnik stajennym stajenną stajennym stajennymi miejscownik stajennym stajennej stajennym stajennych wołacz stajenny stajenna stajenne stajenni stajenne nie stopniuje się - przykłady:
- (1.1) Stangret siada na kozioł, Weller obok niego, pickwickiści okrywają sobie nogi płaszczami, nosy wsuwają w szale, stajenni zdejmują okrycia z koni, stangret krzyczy wesoło „Wio!“ — i pojechali![1]
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- (1.1) daw. masztalerz, masztelarz
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. stajenka ż, stajnia ż
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- źródła:
- ↑ Karol Dickens: Klub Pickwicka
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.