podwórze (język polski)
- wymowa:
- IPA: [pɔdˈvuʒɛ], AS: [podvuže]
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj nijaki
- (1.1) plac obok domu, najczęściej otoczony ogrodzeniem i zabudowaniami
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik podwórze podwórza dopełniacz podwórza podwórzy celownik podwórzu podwórzom biernik podwórze podwórza narzędnik podwórzem podwórzami miejscownik podwórzu podwórzach wołacz podwórze podwórza - przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- (1.1) dziedziniec, podwórko
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. podwórko n, dwór m, dworzec m
- zdrobn. podwóreczko
- przym. podwórkowy, podwórzowy, dworcowy
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) backyard, amer. yard
- arabski: (1.1) ساحة ż, فناء, صحن
- esperanto: (1.1) korto
- hiszpański: (1.1) patio m
- luksemburski: (1.1) Haff m
- niemiecki: (1.1) Hof m
- nowogrecki: (1.1) αυλή ż
- rosyjski: (1.1) подворье n, двор m
- rumuński: (1.1) ogradă
- szwedzki: (1.1) gård w
- turecki: (1.1) avlu
- tuvalu: (1.1) koga fono
- ukraiński: (1.1) подвір'я n
- wilamowski: (1.1) hȫf m
- włoski: (1.1) cortile m
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.