odwiert (język polski)
- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
- (1.1) górn. wykonanie otworu w ziemi przy pomocy wprawianego w ruch obrotowy narzędzia
- (1.2) górn. wąski, głęboki otwór wywiercony w ziemi
- odmiana:
- (1.1-2)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik odwiert odwierty dopełniacz odwiertu odwiertów celownik odwiertowi odwiertom biernik odwiert odwierty narzędnik odwiertem odwiertami miejscownik odwiercie odwiertach wołacz odwiercie odwierty - przykłady:
- (1.1) Policjanci przybyli na miejsce odwiertu znaleźli samochód ciężarowy marki Kamaz z naczepą przystosowaną do przewozu paliw[1].
- (1.2) Docierające do nas informacje mówią o dziesiątkach podpalonych przez uciekających popleczników Husajna odwiertach i rafineriach ropy naftowej[2].
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- czas. wywiercić, wiercić, odwiercać ndk., odwiercić dk.
- rzecz. rozwiertak mrz, wiertło n, wiertarka ż, wiercenie n, wiertareczka ż
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- pol. odwiercić
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.2) borehole
- ukraiński: (1.2) свердлови́на ż
- źródła:
- ↑ Tomasz Zakrzewski, Mamy monitoring, helikopter i ludzi, „Wieści Podwarszawskie”, 2002-07-28, Narodowy Korpus Języka Polskiego.
- ↑ Jacek Jachimecki, Płonie ropa w Iraku, „Gazeta Krakowska”, 2003-03-22, Narodowy Korpus Języka Polskiego.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.