munus (język łaciński)
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj nijaki
- (1.1) stanowisko, funkcja
- (1.2) obowiązek, zobowiązanie
- (1.3) pomoc
- (1.4) prezent, dar, podarek
- (1.5) występ publiczny, spektakl, przedstawienie; zwłaszcza pojedynek gladiatorów
- (1.6) budynek publiczny (postawiony na koszt obywatela)
- (1.7) ostatnia posługa, pogrzeb, pochówek
- odmiana:
- (1.1-7) munus, muneris (deklinacja III, paradygmat I spółgłoskowy)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik munus munera dopełniacz muneris munerum celownik munerī muneribus biernik munus munera ablatyw munere muneribus wołacz munus munera - przykłady:
- (1.3) Sine munere ducis exercitus introire urbem nequierunt. → Bez pomocy wodza wojsko nie mogło wtargnąć do miasta.
- (1.5) Aedilatu accepto munus populo magnum dedit. → Uzyskawszy urząd edyla, zorganizował ludowi walki gladiatorów.
- (1.6) Pompeii munera absumpta igni restituit[1]. → Odnowił strawione w pożarze budynki postawione przez Pompejusza.
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) munus rei publicae → funkcja publiczna
- (1.3) muneri venire → przybyć z pomocą
- synonimy:
- (1.1) honos m, officium n
- (1.3) auxilium n
- (1.4) donum n, praemium n
- (1.5) ludus m, spectaculum n
- (1.7) funus n
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- przym. immunis
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
- ↑ Velleius Paterculus Liber Posterior 130, 1
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.