wtargnąć (język polski)
- wymowa:
-
- znaczenia:
czasownik nieprzechodni dokonany (ndk. brak)
- (1.1) nagle przedostać się gdzieś niezgodnie z oczekiwaniami
- odmiana:
- przykłady:
- (1.1) Grupa nietrzeźwych osób wtargnęła na teren ogrodu zoologicznego przez dziurę w płocie, a potem dźgała kijem tygrysy[1].
- (1.1) Przez okno wtargnęli do budynku, w którym znajdują się kasy, księgarnia, poczta i bankomat[2].
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. wtargnięcie n
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) invade
- francuski: (1.1) envahir, faire irruption
- hiszpański: (1.1) irrumpir
- niemiecki: (1.1) eindringen, einmarschieren
- włoski: (1.1) invadere, irrompere
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.