dźgać (język polski)

wymowa:

IPA: [ʥ̑ɡaʨ̑], AS: [ʒ́gać] ​

​

znaczenia:

czasownik

(1.1) uderzać lub pchać czymś spiczastym i/lub ostrym

(1.2) daw. jeść długo i żarłocznie^[1]

odmiana:

(1.1-2) koniugacja I

 

forma		liczba pojedyncza			liczba mnoga
		1. os.	2. os.	3. os.	1. os.	2. os.	3. os.
bezokolicznik		dźgać
czas teraźniejszy		dźgam	dźgasz	dźga	dźgamy	dźgacie	dźgają
czas przeszły	m	dźgałem	dźgałeś	dźgał	dźgaliśmy	dźgaliście	dźgali
	ż	dźgałam	dźgałaś	dźgała	dźgałyśmy	dźgałyście	dźgały
	n	dźgałom	dźgałoś	dźgało
tryb rozkazujący		niech dźgam	dźgaj	niech dźga	dźgajmy	dźgajcie	niech dźgają
pozostałe formy czas przyszły m będę dźgał, będę dźgać będziesz dźgał, będziesz dźgać będzie dźgał, będzie dźgać będziemy dźgali, będziemy dźgać będziecie dźgali, będziecie dźgać będą dźgali, będą dźgać ż będę dźgała, będę dźgać będziesz dźgała, będziesz dźgać będzie dźgała, będzie dźgać będziemy dźgały, będziemy dźgać będziecie dźgały, będziecie dźgać będą dźgały, będą dźgać n będę dźgało, będę dźgać będziesz dźgało, będziesz dźgać będzie dźgało, będzie dźgać czas zaprzeszły m dźgałem był dźgałeś był dźgał był dźgaliśmy byli dźgaliście byli dźgali byli ż dźgałam była dźgałaś była dźgała była dźgałyśmy były dźgałyście były dźgały były n dźgałom było dźgałoś było dźgało było forma bezosobowa czasu przeszłego dźgano tryb przypuszczający m dźgałbym, byłbym dźgał dźgałbyś, byłbyś dźgał dźgałby, byłby dźgał dźgalibyśmy, bylibyśmy dźgali dźgalibyście, bylibyście dźgali dźgaliby, byliby dźgali ż dźgałabym, byłabym dźgała dźgałabyś, byłabyś dźgała dźgałaby, byłaby dźgała dźgałybyśmy, byłybyśmy dźgały dźgałybyście, byłybyście dźgały dźgałyby, byłyby dźgały n dźgałobym, byłobym dźgało dźgałobyś, byłobyś dźgało dźgałoby, byłoby dźgało imiesłów przymiotnikowy czynny m dźgający, niedźgający ż dźgająca, niedźgająca dźgające, niedźgające n dźgające, niedźgające imiesłów przymiotnikowy bierny m dźgany, niedźgany dźgani, niedźgani ż dźgana, niedźgana dźgane, niedźgane n dźgane, niedźgane imiesłów przysłówkowy współczesny dźgając, nie dźgając rzeczownik odczasownikowy dźganie, niedźganie

przykłady:

(1.1) Bandyta dźgnął nożem przypadkowego przechodnia.

składnia:

(1.1) dźgać + N.

kolokacje:

(1.1) dźgać bagnetem / nożem / sztyletem • dźgać ostrogami / widłami

synonimy:

(1.1) kłuć

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. dźganie n, dźgnięcie ż

czas. dźgnąć dk.

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) stab
• baskijski: (1.1) sastakatu
• rosyjski: (1.1) пырять, колоть

źródła: