dźgnięcie (język polski)
- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj nijaki
- (1.1) ugodzenie ostrym przedmiotem
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik dźgnięcie dźgnięcia dopełniacz dźgnięcia dźgnięć celownik dźgnięciu dźgnięciom biernik dźgnięcie dźgnięcia narzędnik dźgnięciem dźgnięciami miejscownik dźgnięciu dźgnięciach wołacz dźgnięcie dźgnięcia - przykłady:
- (1.1) Zanim się przeto oparło stopę na podłodze, można było dostać dziesięć kul, albo dźgnięć nożem[1].
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) dźgnięcie bagnetem / nożem / nożycami / nożyczkami / scyzorem / scyzorykiem / szpikulcem / sztyletem / szydłem / widelcem
- synonimy:
- (1.1) ukłucie
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- czas. dźgnąć dk., dźgnąć się dk., dźgać ndk., dźgać się ndk.
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- pol. dźgnąć + -ęcie
- uwagi:
- tłumaczenia:
- źródła:
- ↑ Karol May, Jasna Skała (wyd. 1927)
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.