immunis (język łaciński)
- wymowa:
- znaczenia:
przymiotnik
- (1.1) nieopodatkowny
- (1.2) nietknięty[1]
- odmiana:
- (1) immun|is, ~e (deklinacja III)
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- (1.1) liber, solutus, expers; war. immoenis, inmunis
- (1.2) war. immoenis, inmunis
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. immunitas ż, immunitio ż, munus n
- przysł. immune
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- łac. in- + munus + -is; źródłosłów dla ang. immune, franc. immun, franc. immune, hiszp. inmune, katal. immune, niem. immun, port. imune, wł. immune
- uwagi:
- źródła:
- ↑ Alojzy Jougan, Słownik kościelny łacińsko-polski, wydanie V, Wydawnictwo Diecezjalne, Sandomierz 2013, ISBN 978-83-257-0542-8, s. 313.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.