manus (język łaciński)
- wymowa:
- wymowa tradycyjna
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) anat. ręka, dłoń
- (1.2) praw. manus (władza męża nad żoną)
- odmiana:
- (1.1) manus, manus (deklinacja IV)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik manus manūs dopełniacz manūs manuum celownik manuī manibus biernik manum manūs ablatyw manū manibus wołacz manus manūs - przykłady:
- (1.1) Cum conscriptus manu sua signum dedisset vocem petivit. → Gdy senator rzymski dawał znak swoją ręką, prosił o głos.
- (1.2) Matrimonio cum manu facto uxor filiae loco familiam viri sui ingrediebatur. → W chwili, gdy małżeństwo z manus (wejściem pod władzę agnacyjną) zostało zawarte, żona wchodziła do rodziny męża (jakby) w miejsce córki.
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. mancipatio ż, manumissio ż
- przym. manualis
- związki frazeologiczne:
- manus manum lavat • nesciat sinistra tua quid faciat dextera tua
- etymologia:
- uwagi:
- zobacz też: Indeks:Łaciński - Części ciała
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.