kalka (język polski)

kalka (1.1)

kalka (1.2)

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) papier powleczony z jednej strony farbą, wkładany między dwa arkusze papieru, aby na drugim otrzymać kopię tego, co jest pisane na pierwszym^[1]; zob. też kalka kopiująca w Wikipedii

(1.2) półprzezroczysty papier służący do kopiowania rysunków i przenoszenia ich na inny papier^[1]; zob. też kalka techniczna w Wikipedii

(1.3) wierne odtworzenie jakiegoś wzoru, schematu lub sytuacji w nowych okolicznościach lub nowym miejscu^[1]

(1.4) jęz. wyraz lub wyrażenie złożone z rodzimych składników, lecz zbudowane na wzór obcego wyrazu lub wyrażenia^[1]; zob. też kalka (językoznawstwo) w Wikipedii

odmiana:

(1.1-4)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	kalka	kalki
dopełniacz	kalki	kalk[2][3] / kalek[3]
celownik	kalce	kalkom
biernik	kalkę	kalki
narzędnik	kalką	kalkami
miejscownik	kalce	kalkach
wołacz	kalko	kalki

przykłady:

(1.4) Przykładem kalki może być polskie słowo „zaimek”. Wydaje się posiadać swojską postać, a w istocie rzeczy jest dosłownym tłumaczeniem łacińskiego wzoru.

składnia:

kolokacje:

(1.1) kalka kopiująca

(1.2) kalka techniczna

synonimy:

(1.4) kalka językowa

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. kalkowanie n, przekalkowanie n, przekalkowywanie n

czas. kalkować ndk., przekalkować dk., przekalkowywać ndk.

przym. kalkowy

związki frazeologiczne:

kalka językowa

etymologia:

franc. calque < wł. calcare → tłoczyć^[4] < łac. calcō

uwagi:

Forma dopełniacza liczby mnogiej „kalek” jest uznawana przez Słownik poprawnej polszczyzny pod redakcją W. Doroszewskiego za niepoprawną^[5], a Słownik gramatyczny języka polskiego podaje ją jako niezalecaną^[3].

tłumaczenia:

• esperanto: (1.1) kopia papero, karbona papero
• hiszpański: (1.1) papel carbón m
• litewski: (1.1) kalkė ż
• nowogrecki: (1.1) καρμπόν n

źródła: