justice (język angielski)
rzeczownik niepoliczalny
- (1.1) sprawiedliwość
- (1.2) wymiar sprawiedliwości
rzeczownik policzalny
- (2.1) praw. sędzia (używane przed nazwiskiem lub w tradycyjnych nazwach gremiów prawniczych)
- odmiana:
- (1.1-2) lp justice; blm
- (2.1) lp justice; lm justices
- przykłady:
- (1.1) In the earliest times the Sovereign was a key figure in the enforcement of law and the establishment of legal systems in different areas of the UK. As such the Sovereign became known as the Fount of Justice[1]. → W najdawniejszych czasach Monarcha był kluczową postacią w zapewnieniu rządów prawa i ustanowieniu systemów prawnych różnych części Zjednoczonego Królestwa. W tej roli Monarcha stał się znany pod mianem Krynicy Sprawiedliwości.
- (2.1) The Honorable, the Chief Justice and the Associate Justices of the Supreme Court of the United States. Oyez! Oyez! Oyez! All persons having business before the Honorable, the Supreme Court of the United States, are admonished to draw near and give their attention, for the Court is now sitting. God save the United States and this Honorable Court. → Szanowni Zebrani, Panie Prezesie i pozostali Sędziowie Sądu Najwyższego Stanów Zjednoczonych. Słuchajcie! Słuchajcie! Słuchajcie! Wszystkie osoby, które mają sprawę przed Czcigodnymi, przed Sądem Najwyższym Stanów Zjednoczonych, są napominane, aby zbliżyły się i skupiły swą uwagę, gdyż Sąd teraz obraduje. Boże, chroń Stany Zjednoczone i ten Wysoki Sąd.
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) Law and Justice • administer / deal out / dispense / do / escape / mete out justice • blind / impartial / rough and ready / summary / swift justice[2]
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- przym. just
- przysł. justly, just
- czas. justify, just
- rzecz. just, justness
- związki frazeologiczne:
- do justice to
- etymologia:
- średnioang. < st.franc. < łac.
- uwagi:
- źródła:
- ↑ What is the British Monarchy?, Brit Politics.
- ↑ Halina Dzierżanowska, Christian Douglas Kozłowska, Selected English Collocations, Państwowe Wydawnictwo Naukowe, Warszawa 1982, ISBN 83-01-04223-0.
justice (język czeski)
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) praw. sądownictwo
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik justice justice dopełniacz justice justic / justicí celownik justici justicím biernik justici justice wołacz justice justice miejscownik justici justicích narzędnik justicí justicemi - przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. justifikace
- przym. justiční, justifikační
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
justice (język francuski)
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) sprawiedliwość
- odmiana:
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- (1) justice sociale
- synonimy:
- antonimy:
- (1.1) injustice
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- przym. juste
- przysł. juste
- rzecz. justicier m, justicière ż
- związki frazeologiczne:
- se faire justice
- etymologia:
- łac. justitia
- uwagi:
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.