gorącość (język polski)

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) przest. cecha tego, co ma bardzo wysoką temperaturę
(1.2) przest. cecha tego, który jest bardzo w coś zaangażowany
(1.3) przest. cecha tego, w co ludzie żarliwie się angażują
odmiana:
(1.1-3) zwykle lp,
przykłady:
(1.1) A jeśli tymczasem złoci się zaledwie wino, snadź w krwi młodej więcej słońca niż purpury, póki lata gorącości nie dopalą krwi w żyłach i winnej macicy gron![1]
(1.2) Co więcej, że właśnie to niedołęstwo będzie głosem doświadczenia, umiejącego zapalczywość i gorącość przekuwać na oręż dla głębokich kalkulacji, arcydoniosłych planów![2]
(1.3) Gorącość bitwy nie pozwalała brać niewolnika[3].
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. gorąco n
przym. gorący
przysł. gorąco
związki frazeologiczne:
etymologia:
pol. gorący + -ość
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. Wacław Berent, Żywe kamienie, 1918, Narodowy Korpus Języka Polskiego.
  2. Wacław Gąsiorowski, Księżna Łowicka Powieść historyczna z XIX wieku, 1908, Narodowy Korpus Języka Polskiego.
  3. Władysław Reymont, Rok 1794, 1918, Narodowy Korpus Języka Polskiego.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.