dopalić (język polski)

wymowa:
IPA: [dɔˈpalʲiʨ̑], AS: [dopalʹić], zjawiska fonetyczne: zmięk.
znaczenia:

czasownik przechodni dokonany (ndk. dopalać)

(1.1) aspekt dokonany od: dopalać
odmiana:
(1.1) koniugacja VIa
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. dopalenie n, dopalanie n, dopalacz mrz
czas. palić, dopalać ndk.
przym. palny
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
(1.1) dla języków nierozróżniających aspektów zobacz listę tłumaczeń w haśle: dopalać
źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.