ekstremista (język polski)

wymowa:

IPA: [ˌɛkstrɛ̃ˈmʲista], AS: [ekstrẽmʹista], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.• akc. pob. ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) osoba o skrajnych, radykalnych poglądach^[1]

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	ekstremista	ekstremiści
dopełniacz	ekstremisty	ekstremistów
celownik	ekstremiście	ekstremistom
biernik	ekstremistę	ekstremistów
narzędnik	ekstremistą	ekstremistami
miejscownik	ekstremiście	ekstremistach
wołacz	ekstremisto	ekstremiści

przykłady:

(1.1) W Turcji, która w latach 70. odczuła skutki terroru ze strony ekstremistycznych bojówek lewicy i prawicy, a później borykała się z kurdyjską PKK, po raz pierwszy na taką skalę doświadczyła terroru ze strony ekstremistów islamskich^[2].

składnia:

kolokacje:

(1.1) lewicowy / prawicowy / polityczny / skrajny ekstremista • chrześcijański / katolicki / islamski / muzułmański / religijny ekstremista

synonimy:

(1.1) radykalista, radykał, ultras

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

(1.1) lewak, prawicowy ekstremista

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. ekstremizm m

forma żeńska ekstremistka ż

czas. ekstremizować

przym. ekstremalny, ekstremistyczny

przysł. ekstremalnie

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) extremist
• baskijski: (1.1) estremista
• białoruski: (1.1) экстрэміст m
• bułgarski: (1.1) екстремист m
• hiszpański: (1.1) extremista m
• niemiecki: (1.1) Extremist m
• rosyjski: (1.1) экстремист m
• ukraiński: (1.1) екстреміст m
• włoski: (1.1) estremista m, oltranzista m

źródła: